این سازمان بیشتر تلاش می کرد تا کمبود های فکری،اعتقادیو اخلاقی جوانان را در حد توان بر طرف کرده و آنان را با معرف عمیق اسلامی آشنا سازد از این جهتاز وجود عالمان بزرگ همچون سید محمد حسین فضل الله،شیخ محمد محمدی شمسی الدین، خود امام موسی صدر و شهید چمران استفاده می شد. در واقع می توان گفت تاسیس حرکه المحرین ،دومین مرحله از سری مراحل سازماندهی شیعیان لبنان به شمار میآید.

 که در واقع "حرکه المحروین" وظیفه ای سازماندهی توده های محروم مردم لبنان را به عهده داشت.

 پس از آن که سازمان های ادارای،تشکیلاتی وعقیدتی با موفقیت کامل راه اندازی شد و با استقبال پر شور مردمی روز به روز پایه هایشان استوار تر گردید،نوبت به مرحله ای سوم سازماندهی رسید.

 به خاطر ایجاد امنیت داخلی و خارجی کشور لبنان،تاسیس یک سازمان نظامی قوی ،ضروری به نظر می رسید. سازمانی که افرادآن با داشتن آگاهی های سیاسیةمذهبی و نظامی،با سدار مرزهای عقیده و نظام باشند.

 سید موسی صدر در روز 7 محرم 1359 هجری قمری در یک سخنرانی پر شور که به مناسبت قیام سا لار شهیدان  امام حسین (ع)ایراد کرد.، مردم لبنان را این گونه دعوت به یک سازمان نظامی کرد. نخستین کسانی که عضو این سازمان شدند،جوانان پر شور مدرسه ای صنعتی جبل عامل بودند که نجست این سازمان در هکده "یمیونه " در حومه ای بعلبعک اقامت داشت و پس از مدتی با توافق سازمان فتح فلسطین به مرکز بزرگ آموزش نظامی آن،یهنی محلی به نام "حین البنیه"منتقل گردید.

 فعالیت های این سازمان هفت ماه به طور مخیفیانه ادامه داشت که در روز 12/4/1354 در حین آموزش یک "مین ضد تانک"ناگهان در دست یکی از مربیان منجفر شد و 27 نفر از بهترین اعضای این سازمان به شهادت رساند و این امر موجب شد که سازمان امل آشکار شود. "امام موسی صدر در یکشنبه 26 جمادی الثانی 1359 هجری قمری در یک کنفراس مطبو عاتی به طور صریح به موجودیت یک سازمان نظامی به نام "امل" اشاره کرد.)

 پس از این حادثه آموزش افراد این سازمان به محلی به نام "جنتا" انتقال یافت. این سازمان علاوه بر آموزش افراد لبنانی ،آموزشی جوانان مسلمان کشور های دیگر به ویژه دویست نفر جوان ایرانی را بر عهده داشت.

-         حمایت از فلسطینان مبارز بعد از سپتامبر سیاه سال 1970 میلای

-         جلو گیری از پیشروی اسرائیل غاصب در جنوب لبنلن به وسیله مبارزان فلسطینی و نیروهای مردمی و اسلامی در سال 1393 هجری قمری.

-         به رسمیت شناخته شدن ملت فلسطین از طرف 105 کشور جهان در نشست مجمع عمومی سازمان ملل در سال 1394 هجری قمری

-         بر هم زدن توئطه دشمنان در جریان به شهادت رسیدن "معروف سعد"راهپیمایی ماهگیران برای دفاع از حقوق خود در برابر شرکت آمرئیکایی بودند (سال 1395 هجری قمری)

-         روز یکشنبه 13 آوریل 1975 میلادی. یک اتوبوس حامل سر نشینان مسلمان لبنانی و فلصطینی،هنگام عبور از جلوی کلیسای کتائبی در "عین الرمانه"مورد حمله وحشیانه ای قرار گرفتند. در پی این حادثه ای حزب چپ دایه ای مهرمان تر از مادر شده بودندو خواهان خواهی این مردم بودند که بعد از آن منجر به جنگ و برادری کشی در کشور با اتفاق حادثه های کوچک و بزرگ در این فاجعه غم انگیز در آخر امام موسی صدر توانست بین احزاب مختلف آتش بس ایجاد کند.

-          در پی حوادث دولت "رشید الطح " قدرت اداره و تامین امنیت کشور را از دست داده بودو خود به خود از صحنه سیاستکنر کذاشته شد. با شناخت کاملی امام موسی صدراز نفرت مردم از حزب چپ و راست داشت خواهان آن شد به طور موقت " حکومت ضغیه" به تشکیل شود بدون شرکت حزب و گروها تا محیط برای یک حکومت مقتدر و کامل در آینده آماده گردد.اما از آنجایی که نوکران اسرائیل و آمریکا منافع ارباباشان را درخطر می دیدند به وجدو آوردن جنگ داخلی افتادن.

 این بار کشت و کشتار برحسب شناسنامه بود. در قسمت مسلمان نشین مسیحیان را میکشتند و بر عکس،درمدت کوتاهی در سر تا سر لبنان شعله های جنگ مذهبی به صورت بی سابقه ای زبنه کشید و مسیحیان به احزاب راست مانند(کتائب) و مسلمانان به احزاب چپ روی آورده بودند و امام موسی صدر هم از نیروهای نظامی شیعی(حرکه المحرمین) کمک میگرفت با این حال اوضاع بدتر می

شد.

 امام موسی صدر تصمیم گرفت اول به صورت فرهنگی (تبلیغی) مردم را آرام و هم را به(وحدت ملی) در مقابل دشمن مشترک دعوت می کرد . در سخنرانی خود شهر بعلبک خطاببه مدم چنین گفت: هیچ اگر در بیروت پسر مرا بکشند اجازه نخواهم داد در بعلبک یک مسیحی بی گناه کشته شود، چرا که این دو ارتباطی هیچ با هم ندارند و هر دو به دست دشمنان این ملت به خاک و خون کشیده می شوند شایان ذکر است که شهر بعلبک مرکز مهم و بزرگ در درگیریهای مذهبی بود از این کلام امام موسی صدر احزاب چپ امام موسی صدر را طرفران مسیحیان معرفی کرد ، اما دین کلام حکمت آمیز و در مندانه ای او را تاثیر زیادی بر روحیه مردم گذاشت و ضمینه را برای انجام اقدامات درگیر او اماده کرد .او سپس به خاطر بر قراری آرامش و ختم برادر کشی و پایان دادن به سو استفاده های چپ و راست دست به اقدای جدیدی زد و در روز جمعه 17 جمادی الثانی سال 1395هجری قمری در مسجد عاملیه ای بیروت شروع به اعتصاب غذای نا محدود نمود و در ضمن یکی بیانیه تاریخی خواصته های خود را در چند بند به شرح زیر اعلام داشت.

1-   ختم خونریزی و قبول آتش بس از طرف همه ای نیروها

2-   قبول "حکومت صغیر" بدون شرکت احزاب چپ و راست

3-   ایجاد یک کمیته ای تحقیق برای بررسی جنایا ت مجرومین و کیفر آنها

4-   ایجاد یک کمیته ای تحقیق برای بررسی خسارات وارده به مردم و جبران آنها.

5-    تشکیل یک کمیته ای دیگر برای بررسی در خواست های محرومین. او تهدید کرد تا تحقق یک موارد فوق به اعتصاب غذایی خود ادامه خواهد داد.                                                                       

   به طوری که تا روز سوم ،گروههای زیادی از مردم ( در روز اول )، مسیحیان گروه "داشناک دامنی" ،روحانیون مسیحی در کلیساها ( در روز دوم) و زیادی از شخصیت های بزرگ مسیحی با حضور در مسجد "عاملیه" و همچنین بزرکان لبنانی ، سیا ستمداران، روحانیون،"مفتی حسن خالد به رهبر اهل سنت ، "یاسر عرفات"و چندتن از شخصیت های فلسطینی و حتی "خدام"وزیر امور خارجه سوریه موافقت و پشتبانی خود رااز امام موسی صدر و تشکیل حکومت صغیر اعلام کردند.

   ودر سوی دیگر این اعتصاب غذای همگای ، احزاب چپ و راست به طریقی می خواستند مانع سخنرانی های امام موسی صدر شوند و به طرق مختلف این اعتصاب غذا را نا حق جلوه دهند.

 در نهایت ، خلوص صداقت ، ایمان و شهامت او اثر حیای خود را بخشید و نیروهای مردمی (مسیحی و مسلمان ) خود را از احزاب چپ و راست جدا کرده و به "رجل صلح و امنیت" امام موسی صدر ، پیوستند.

 هنگامی که خشم و نفرت عمومی آشکار گردید ناگزیر دولت نیز تسلیم خواسته های وی شد. در نتیجه "رشید کرامی" دا و طلب نخست وزیری که از سوی امام موسی صدر و مسلمانان حمایت می شدند،بر خلاف دشمنی های "سلیمان فرنخیه" رئیس جمهور ، در روز چهارم اعتصاب غذای امام موسی صدر به مقام نخست وزیری رید و شهر بیروت امنیت و آرامش خود را دوباره بهز یافت . او به همراه یاسر عرفات و خدام (که از طرف حافظ اسد به بیروت آمده بود) به حضور امام موسی صدر رسی ند و در مورد تحقق خواسته های وی قول همکاری داده و از وی خواستنداز اعتصاب غذای خود دست بر دارد. اامام موسی صدر نیز دست از اعتصاب غذا کشید و به مهیا نبودن مقدمات بر پایی(حکومت صغیر )مشغول گردید آتش بس نیز از طرف همه گروه ها و احزاب پذیرفته شد.

- او موضوع اشغال فلسطین را تنها یک مساله اسلامی نمی شمرد و سعی می کرد که آن را بیشتر ، از دیدگاه فطری و انسانی مطرح کرده ومورد ارزیابی و بررسی قرار دهد تا مساله، جنبه فطری و جدانی به خود گرفته و در وجدانهای غیر مسلمانان نیز برای خود جای باز کند . فرمان امام صدر مبنی بر " التعامل مع اسرائیل حرام " "معامله با اسرائیل حرام است" بود که همه توطه ای ها را در هم شکست و خط بطلان بر افکار سازش کاران کشید . امام موسی صدر برای نهضت ضد اسرائیلی قد است، حرمت و اعتماد و یژه قائل بود .

 او فریاد بر می آورد که :"من با عبا ، عمامه ومحرابم از نهضت فلسطین حمایت خواهد . ..." هر چند که برخی این فریادها ی صادقانه را به باد تمسخر می گرفتند و اظهار می داشتند: "به این ایرانی بگویید که عبا،عمامه و محراب ادامه دارد...